Dolaskom lepih dana turizam se budi, a sve je češća pretraga srpskih banja, koje ne samo da oduševljavaju svojom lepotom, već su i za svačiji džep. Jedna od njih je i Lukovska Banja, koja važi za najjeftiniju destinaciju u našoj zemlji.
Lukovska Banja, najviša u Srbiji (700 mnv), pravi je lek za dušu i telo. Udaljena je tri sata vožnje od Beograda i nalazi se na istočnim padinama Kopaonika. Lekovite vode kojima je bogata koristile su još stari Rimljani, o čemu svedoče ostaci cevi i građevina otkriveni u gornjem delu banjskog naselja.
Podeljena je na dva dela na osnovu izvora tople mineralne lekovite vode koji se nalaze u zapadnom delu i izvora koji se nalaze u istočnom delu banje. Zapadni deo naziva se Gornja Banja, dok se istočni, bogat sa 13 prirodnih izvora, naziva Donja Banja.
Lekovite vode Lukovske Banje
U Lukovskoj Banji postoji 37 poznatih izvora termomineralne vode, temperature od 28 do 69 ⁰C. Termalna voda koja se koristi u medicinskim centrima oba hotela i bazenima, pripada kategoriji natrijum, kalcijum, magnezijum hidrokarbonatnih i slabo sulfidnih hipertermi.
Po mišljenju Instituta, lekovite termalne vode Lukovske Banje pripadaju veoma kvalitetnim mineralnim vodama, posmatrano sa balneoterapijskog aspekta, zahvaljujući povoljnom anjonsko-katjonskom sastavu, temperaturi i prisustvu rastvorenog vodonik-sulfida. Voda je dobro mineralizovana, ima preko 1 gr/l rastvorenih čvrstih sastojaka, izvanrednu hipertermalnost, koja omogućava rashlađivanje do određenih željenih temperatura za primenu, zavisno od indikacija za upotrebu, ima značajne količine dominantnih jona natrijuma, magnezijuma, kalcijuma, hidrokarbonata i rastvoren vodonik-sulfid koji se dobro resorbuje preko kože kupanjem i ispoljava lekovito dejstvo, naročito kod reumatskih i kožnih oboljenja.
U lečenju se koristi i lekovito blato napravljeno u kombinaciji sa termalnom vodom. Zemlja visoke mineralne vrednosti se usitnjava, seje i meša sa lekovitom vodom, a blato se zatim koristi za indirektne aplikacije. Mineralno blato ima izražena terapeutska dejstva i blagotvorno deluje na brojna oboljenja, navodi lukovskabanja.com.
Istorija Lukovske Banje
Postoje ostaci kupatila koje je koristio kralj Milutin za vreme svog boravka u ovim krajevima i gazdovanja nad rudnicima. I u srednjem veku korišćene su lekovite sa ovih izvora, a takođe i u vreme Turaka, o čemu svedoči podatak da se ovo mesto u Kruševačkom defteru N° 567 iz 1575. godine, zove “Banja Lukova” i ima jedno kupatilo – hamam.
Lukovska banja
Lukovska banjaFoto:pecazui / shutterstock
Posle oslobođenja od Turaka 1878. godine, u banji je uređen jedan bazen, koji je korišćen za kupanje i lečenje bolesnika. Prvo kupatilo je od dasaka urađeno oko 1900. godine. Međutim, bez obzira što nije bilo više kupatila narod je dolazio i kupao se u virovima, pa je banja do Prvog svetskog rata bila dobro posećena i u njoj je godišnje boravilo oko 1.500 gostiju.
Prvo savremenije kupatilo sa muškim i ženskim bazenom izgrađeno je 1948. godine. Intenzivan razvoj banje počinje 1999. godine izgradnjom hotela “Kopaonik”, od kada se uvrstila u red poznatijih banja u Srbiji.
Bogat i raznovrstan biljni svet je omogućio da u Lukovskom kraju žive razni krupni sisari, pernata divljač i dr. Prema narodnom predanju ovde je često boravio kralj Milutin zbog izvanrednih uslova za lov, navodi Vikipedija.
